اینها تبلیغات تلویزیونی برخی از شرکتهای هواپیمایی معروف دنیا هستند. نحوه برخورد این شرکتها در معرفی نام خود و تاثیری که از این طریق در مسافران می‌گذارند در تیزرهای تهیه شده کاملا مشهود است.
۱- شرکت هواپیمایی Singapore Airlines
۲- شرکت هواپیمایی Cathay Pacific
۳- شرکت هواپیمایی Virgin Atlantic
۴- شرکت هواپیمایی Jetstar
ARVE Error: no video ID set
۵- شرکت هواپیمایی American Airlines
۶- شرکت هواپیمایی Air New Zealand
۷- شرکت هواپیمایی Emirates
اینها نمونه‌هایی است که به شخصه برای من خیلی جالب بودند و انتخاب آنها به این معنی نیست که بهترین نمونه‌ها هستند یا شرکتهای هواپیمایی آنها بهترین‌ها هستند. چیزی که در این نمونه‌ها مشهود است اینکه در عین حالیکه تاکید همه آنها بر ارایه خدمات حمل و نقل هوایی با توجه ویژه به مشتریان می‌باشد ولی هر یک پیام خود را با تاکید بر ویژگی‌های خاص شرکت خود بیان کرده و آن جنبه‌هایی از خدمات که در آن شرکت برجسته تر از رقبا می‌باشد مورد تاکید قرار گرفته چرا که بدون شک آنچه که آنها را در نگاه مشتریان متمایز می‌کند دقیقن همین جزییاتی است که شاید در نگاه اول توجهی را جلب نکند ولی در ناخودآگاه مشتریان باقیمانده و در هنگام برنامه‌ریزی سفرهای خود آنها را مد نظر خواهند داشت. به عنوان مثال تاکید شرکت هواپیمایی سنگاپور بر حضور در نقاط مختلف جهان به عنوان بازیگری جهانی که با وجود اینکه کشور پایگاه این شرکت – سنگاپور – مقصد اصلی خیلی از مسافران نمی‌باشد ولی به عنوان نقطه ارتباطی توانسته مسافران بسیاری را از اروپا به آسیا و برعکس و نیز از آسیا به آمریکا و برعکس منتقل نماید. یا تاکید تیزر شرکت هواپیمایی امارات بر تجربه‌ای جدید که شاید تنها یکبار در طول عمر هر کس آنرا تجربه کند و ترغیب مسافران به انتخاب این شرکت بدون تاکید بیش از حد بر خود شرکت. یا در خصوص شرکتهای هواپیمایی کم هزینه که تاکید بر ارایه ارزان‌ترین خدمات بدون لزوم توجه به نوع خدماتی که ارایه می‌شود چرا که برای مسافرانی که با این شرکتها پرواز می‌کنند پیدا کردن ارزان‌ترین بلیط نکته اساسی بوده و نوع خدمات مورد انتظار آنها در حد حداقل‌ها بوده و انتظار دریافت خدمات اختصاصی نظیر آنچه توسط شرکتهای بزرگ ارایه می‌شود را ندارند.
اینها دقیقن نکاتی است که بارها در نقد عملکرد شرکتهای هواپیمایی داخلی مورد اشاره قرار داده و گفته و نوشته‌ام که متاسفانه این شرکتها راهبرد مشخصی را در برنامه کاری خود ندارند چرا که متکی بر نگاهی سنتی تنها خود را به عنوان خدمات دهنده حمل و نقلی که مسافران را از نقطه الف به نقطه ب منتقل می‌کند دیده و از این رو لزومی به توجه به این نکات حس نکرده و نمی‌کنند. اندکی تامل کنید و ببینید آیا می‌توانید تمایزی بین شرکت هواپیمایی ایران ایر به عنوان شرکت هواپیمایی حامل پرچم و مثلا شرکت هواپیمایی ماهان، تابان، کیش ایر و … براساس تصویری که این شرکتها از خود ارایه می‌دهند پیدا کنید؟ به شخصه سعی کردم تا پاسخی برای این پرسش بیابم و نتوانستم چرا که اصولا تلاشی از سوی این شرکتها در این راستا صورت نگرفته و نمی‌گیرد! تا بحال چند آگهی تبلیغاتی از سوی این شرکتها تهیه شده که حاوی پیامی باشد که بیانگر جنبه خاص خدمات آنها است؟ این نوع نگاه شاید در مورد یک شرکت اتوبوسرانی در سالیان دور کارایی داشته ولی برای شرکتهای هواپیمایی در دوران معاصر که ناگزیر به رقابت با رقیبان قدرتمندی هستند جوابگو نمی‌باشد.
در مقابل این شرکتها خواهند گفت که با وجود قوانین و مقررات موجود انگیزه‌ای برای این امر ندارند. و این موضوع تا حدی نیز درست است چرا که متاسفانه در سالیان گذشته نه تنها در ایران که در خیلی از کشورهای جهان قوانین و مقررات دولتی در جریان بوده (و در برخی کشورها نظیر ایران هنوز هست) که شرکتهای هواپیمایی داخلی در پناه این قوانین مطمین از عدم تقابل با رقبای خارجی توجه چندانی به برنامه‌ریزی راهبردی برای اداره بهینه تجارت خود نداشته‌اند. ولی در کشورهایی که این مرحله را پشت سر گذارده‌اند و اقدام به مقررات زدایی نموده‌اند، ورود رقبای جدید به صحنه آنها را وادار به بازنگری در این شیوه‌ها نموده است. امری که دیر یا زود باید در بازار حمل و نقل داخلی کشور نیز محقق گردد چرا که مسافران به دلیل عدم برخورداری از خدمات بهینه و مطابق با خواست خود متضرر اصلی این جریان بوده و در مقابل به دلیل عدم بهره‌وری مناسب این شرکتها از آنجاییکه بخش عمده منابع این شرکتها از طریق کمک‌های دولتی تامین می‌شود اتلاف منابع کشور معضل دیگری است که از این امر ناشی می‌شود.